Historie
Oranjevereniging Koningin Wilhelmina sinds 1938
Als Oranjevereniging zetten wij ons al vele jaren in voor het culturele leven van Hoevelaken. Onze historie gaat terug naar de eerste helft van de 20e eeuw.
De Oranjevereniging Hoevelaken, voluit Oranjevereniging Koningin Wilhelmina Hoevelaken, is opgericht in 1938. De oprichtingsvergadering van de Oranjevereniging te Hoevelaken vond op 17 maart 1938 plaats in café Fontein (heden De Foep/Gillende Keukenmeid). Hieronder een kort verslag uit de oprichtingsnotulen.
Door de vereniging Plaatselijk Belang werd het initiatief genomen om een vereniging op te richten die heugelijke gebeurtenissen in ons Koninklijk Huis, volks- en vooral kinderfeesten kan organiseren. De Burgemeester werd verzocht daaraan zijn medewerking te verlenen. Voorzitter Faassen opende de vergadering in aanwezigheid van circa 50 personen onder wie ook een aantal dames.
Na de inleiding over de wenselijkheid van het oprichten van een Oranjevereniging werden degenen die wilden meewerken en lid worden, op te staan. Animo genoeg, alle aanwezigen waren met dat oogmerk naar deze bijeenkomst gekomen. Enkele gegadigden werden afgewezen aangezien zij geen inwoner van deze gemeente waren.
Voorzitter Faassen stelt voor de Burgemeester te benoemen tot ere voorzitter van de nieuwe vereniging, hetgeen met algemene stemmen werd aangenomen. Als voorzitter en secretaris werden de heren Hendriks en Bosma gekozen. Voor de nog te verdelen functies, de heren Stolp, Verschuur, Versteeg en Roemburg. Na enig overleg werden daar de dames Fontein, Altena en Verschuur aan toegevoegd. De gekozenen nemen hun benoeming aan en de voorzitter, de heer Hendriks, houdt een korte speech, waarin zeer duidelijk zijn aanhankelijkheid aan het Oranjehuis tot uiting komt. Aansluitend wordt het nieuwe bestuur geïnstalleerd en werd de vergadering afgesloten met het zingen van het “Wilhelmus”.
Tijdens een korte bestuursvergadering op vrijdag 26 juli 1940 werd besloten de verenigingsactiviteiten een jaar te laten rusten en dat duurde tot 9 juni 1945. Vanaf die tijd werden de activiteiten weer opgepakt.
Het Wilhelmus
Het Wilhelmus is sinds 1932 officieel het Nederlandse volkslied. De tekst is omstreeks 1570 geschreven op een bestaande melodie, de huidige variant van die melodie dateert uit het begin van de 17e eeuw. Het Wilhelmus wordt beschouwd als een der oudste volksliederen ter wereld, al is de tekst van het Japanse volkslied ouder.
De tekst van het lied is in de mond gelegd van Willem van Oranje, alsof hij die zelf uitgesproken heeft. Voor dat laatste bestaat echter geen enkel bewijs. De tekst weerspiegelt Willem van Oranjes tweestrijd inzake de opstand in de Nederlanden: enerzijds probeert hij als vertegenwoordiger van het staatsgezag trouw te zijn aan de Spaanse koning, anderzijds volgt hij zijn geweten dat hem voorschrijft in de eerste plaats God en het Nederlandse volk te dienen. Het lied was populair als militaire mars, maar raakte daarna in vergetelheid tot het in de 19e eeuw opnieuw werd ontdekt.
Het was aanvankelijk vooral populair in oranjegezinde en confessionele kringen, maar werd tijdens de Tweede Wereldoorlog tot min of meer onomstreden nationaal symbool. Van het Wilhelmus wordt meestal het eerste couplet gezongen, soms gevolgd door het zesde.
Wilhelmus van Nassouwe
ben ik, van Duitsen bloed,
den vaderland getrouwe
blijf ik tot in den dood.
Een Prinse van Oranje
ben ik, vrij, onverveerd,
den Koning van Hispanje
heb ik altijd geëerd.
Mijn schild ende betrouwen
zijt Gij, o God mijn Heer,
op U zo wil ik bouwen,
Verlaat mij nimmermeer.
Dat ik doch vroom mag blijven,
uw dienaar t’aller stond,
de tirannie verdrijven
die mij mijn hart doorwondt.
Het volledige Wilhelmus vindt u op de website van het Koninklijk Huis.
